استاد ملکیان و ماجرای ترجمه کتاب نظریه عدالت راولز

چند هفته قبل و به سیاق گشت وگذارهای اینترنتی به سراغ وبلاگی رفتم که عموما مطالب استاد مصطفی ملکیان را انعکاس می دهد. وبلاگی به نام نیلوفر اگر چه آنهایی که خواستار اطلاعاتی بیشتر درباره سخنرانی های استاد هستند به وبلاگ معنویت و عقلانیت رجوع کنند که انصافا اقیانوسی از برکات و خیرات استاد را در آن می توانند مشاهده کنند.

به اصل موضوع بپردازم. در وبلاگ نیلوفر مطلبی توجهم را جلب کرد. برگردان فارسی نظریه عدالت مورد تایید ملکیان نیست.

در پایین همین مطلب هم ارجاعی به معرفی این کتاب داده شده بود که چند ماه قبل در همشهری آنلاین انجام داده بودم و البته همان مطلب را در وبلاگم هم انتشار داده بودم.برگردان فارسی نظریه عدالت راولز

نوشته آقای ملکیان مرا به سال ۱۳۸۰ برد که نهادی دیگر از کار وی سوئ استفاده کرده بود و من در نمایشگاه کتاب همان سال ماجرا را فهمیدم و خانم فرانک آرتا را برای گفت وگویی در همین زمینه خدمت آقای ملکیان فرستادم که نتیجه آن تیتر یک یکی از شماره های کتاب هفته شد. با این عنوان که نمی خواستم هیاهو بشود.

در نهایت به این جمع بندی رسیدم که ماجرا را اندکی بیشتر بشکافم که نتیجه اش شد یادداشتی که هفته گذشته در سایت خبر آنلاین منتشر شد با عنوان {استاد ملکیان و ماجرای ارزیابی ترجمه کتاب «نظریه عدالت» راولز}

اصل يادداشت را هم مي توانيد در زير بخوانيد:

ادامه نوشته

تیره چشمیم و در آب روشنیم

دوشنبه 23 آذر سمیناری یک‌روزه، با عنوان فضای مجازی، ملاحظات اخلاقی، حقوقی و اجتماعی از سوی دانشکده‌ مطالعات جهان دانشگاه تهران در تالار این دانشکده برگزار شد.

قصد از این نوشته تقریر نکات قوت و ضعف این سمینار نیست، بلکه توجه‌دادن به برخی نکاتی است که در این سمینار درباره فضای مجازی و اینترنت مطرح شد و متاسفانه کمتر گوش شنوایی پیدا می‌کند. تو گویی که نهاد نظری و‌ آکادمیکی چون دانشگاه‌ساز خود را در دستگاهی دیگر کوک می‌کند و نهاد اجرایی، همانند دولت بی‌توجه به مقام و دستگاهی که این ساز کوک شده است، خوانشی از لونی دیگر را استمرار می‌بخشد. به قول اهل موسیقی این در ابوعطا می‌خواند و‌ آن در ماهور جواب می‌دهد. نتیجه‌ این ناهماهنگی‌ها، البته چیزی جز سردرگمی شهروندان و فرسوده‌شدن وقت و انرژی آنان نیست و نخواهد بود.

برخی از نکات مطرح شده در این سمینار همانند میزان استفاده از مطالب هرزه‌نگارانه اینترنت از سوی جوانان و نوجوانان ایرانی و تفاوت فاحش و آشکار آمار مراجع رسمی با آمارهای غیر رسمی، نبود و کمبود قوانین زیرساختی در این زمینه که یکی‌،دیگری را خنثی نکند و از‌ آن مهمتر بی‌توجهی به اخلاق استفاده از فضای مجازی و بی‌اعتنایی دولت به این مقوله نکاتی بود که در این سمینار مطرح شد و البته تنها فایده‌ آن این بود که گروهی از اهل رسانه و اینترنت و دانشگاه سخنان یکدیگر را شنیدند و بر معرفت خود نسبت به این مسائل افزودند و دریافتند که در حوزه نرم‌افزاری و فکری و سخت افزاری فضای مجازی  در کجای جهان ایستاده‌اند.

 

ادامه نوشته